Aquajoggen

Natuurlijk had ik ze weleens gezien. Dames met zwembandjes om die in het water onduidelijke en tamelijk lachwekkende dingen deden. En dan glimlachte ik superieur en ging fijn door met baantjes trekken. Want dat aquajoggen vond ik een bijzonder vreemde bezigheid. Ik zwom gewoon baantjes, vrij veel zelfs en dat was in ieder geval een stuk minder raar om te zien.
We slaan een paar jaar over, een paar jaar waarin mijn zelfstandige sportactiviteiten daalden tot een absoluut nulpunt. En de activiteiten van mijn schoonzus daalden al net zo hard. Daarom besloten wij maar samen te gaan sporten. Dat is beter, want dan moet je ingewikkelde smoezen gaan verzinnen als je te lui bent om te gaan. Wat ook weer te veel moeite is, dus meestal ga je dan maar gewoon. Zo werkt het bij mij in ieder geval wel.
Omdat schoonzus met haar rug tobt en ik met mijn knieën, besloten we te kiezen voor het zwembad. En hoewel we eensgezind een voorkeur hadden voor bbb-oefeningen op de kant, gevolgd door aerobics in het water, kwamen we vanwege tijdnood al snel terecht in het groepje dames (aangevuld met één of twee zeldzame heren) dat, jawel, aan aquajoggen doet.
Dus hijs ik mij op woensdagochtend tegenwoordig in zo’n vrolijk gekleurd zwembandje. Ik pak meestal een gele, maar dat is puur omdat ik dat een mooie kleur vind. Er zit geen verschil tussen de blauwe en de gele en de rode. Dat zou trouwens wel gemakkelijk zijn, want ik pak altijd een bandje dat eerst gedragen is door iemand die veel slanker is of juist veel dikker. En dat ding mag niet te strak, dat lijkt me logisch, maar te los is ook niet handig. Ik zit regelmatig met dat hele geval onder mijn oksels en dat jogt niet erg lekker. Ook moet je dat ding niet verkeerd om vastmaken. Dan raak je volledig uit evenwicht. Het is dus even oppassen geblazen.
Als de boel goed zit is het verder simpel. Je gaat het water in en maakt loopbewegingen. En als je dat goed doet, kom je nog vooruit ook. Ik doe dat dus niet echt heel goed. Als wij rondjes moeten joggen, word ik steevast ingehaald. Ik kan wel vooruit, want bij oefeningen op de plaats oefen ik mezelf het hele bad door. Het is vast een lachwekkend gezicht. Maar het is ook ontzettend leuk om te doen, dus volgende week ga ik dus gewoon weer.