Zuid Afrika (5)

Om heel eerlijk te zijn, zou ik iedereen aanraden de reis die wij maakten, om te draaien. Onze reis eindigde in het vrij westerse en ontwikkelde Kaapstad, en begon in een gebied dat veel meer “echt” Afrika was. Andersom lijkt me boeiender.
In de omgeving van Swaziland en Kwazulu Natal zie je nog veel traditionele dorpjes. Daarbij moet je wel even de lemenhutjes met strooien daken, die wij automatisch voor ons zien bij de woorden traditioneel en Afrikaans, uit je hoofd zetten. Heel af en toe zie je er nog een paar, maar de meeste “swartmensen”, zijn toch inmiddels iets verder ontwikkeld. De lemen muren zijn vervangen door modernere bouwstenen en vaak zijn de huisjes ook niet rond meer, maar vierkant. De rieten daken worden zo langzamerhand vervangen door golfplaten. Onze reisleidster merkte op dat dat niet zo heel slim is, want een strooien dak is veel koeler. Maar de metalen golfplaten zijn een soort statussymbool geworden, dus wie het kan betalen heeft ze.
De opzet van de woongroepen is vaak nog wel heel traditioneel. Per familie staan er een paar huisjes, want iedere vrouw heeft haar eigen woning. Iedere vrouw, inderdaad. Polygamie is daar namelijk heel normaal. In het vliegtuig op de heenweg lazen we een krantenartikel waarin vermeld werd dat de president een kind had van een andere vrouw dan zijn drie officiële vrouwen. Daar hebben wij ons wel even over verbaasd. Heb je er drie, mag je er nog meer, en dan nog ga je buiten het huwelijk om… Maar ja, vrouwen zijn duur. Misschien was dat het probleem. Voor een prinses betaal je al gauw een paar honderd koeien. Een verhaal dat aan één van onze medereizigsters de opmerking ontlokte dat zij dan ook een prinses was. Want, zei de ruim zeventig jarige boerin uit Noord-Holland, zij had wel vijfhonderd koeien in het bedrijf gebracht toen ze met haar Piet trouwde.
Af en toe zag je dat een familie zich had laten inspireren door de westerse manier van leven. Dan waren er een paar huisjes samen gevoegd tot één groter huis. Vaak met de deuren nog aan de buitenkant, maar heel af en toe was het een enkel groter huis, waar dan blijkbaar iedere vrouw haar eigen kamer had.
De oorsprong van het hebben van meerdere vrouwen is trouwens vrij simpel. Er werd “in vroegere jaren” (een uitdrukking van onze reisleidster, die zowel op tien jaar geleden als op de prehistorie kon duiden) ontzettend veel oorlog gevoerd, zowel tussen de zwarten onderling als tegen de blanken die zich in het land wilden vestigen. De mannen waren dus veel weg. En dan is het toch erg handig de taken thuis -de het bijhouden van het maïsveld, het verzorgen van het vee, dat soort dingen- te kunnen verdelen over meerdere vrouwen. En die man was toch weg, dus daar hoefde dan ook niet over geruzied te worden…