Griep

Ik sla een weekje over. Geen stukje deze keer. Het gaat even niet. Dat is vervelend. Ik schrijf toch al heel wat jaren dit soort stukjes en ik sla zelden een week over. Maar nu lukt het niet. Ik ben ziek.
Echgenoot kwam maandag ziek terug van een zakelijk reisje naar Turkije. Griep.
Als je dat aan mensen vertelt vragen ze: “Toch niet de mexicaanse griep?”
Maar er heerst maar één griep. Dus de kans is vrij groot dat hij de mexicaanse griep heeft. Die heet trouwens nu geen mexicaanse griep meer, maar Nieuwe Influenza. Dat zag ik toen ik gisteren op internet op zoek was naar informatie over de griep.
Typisch Nederlands, dit. Eerst was het de varkensgriep, maar dat vonden de varkensfokkers en de vleesindustrie niet fijn. Slecht voor de omzet. Niet dat je varkensgriep krijgt van het eten van varkensvlees, maar toch. Toen werd het mexicaanse griep. Maar dat is slecht voor de naam van Mexico. Ik denk dat reisorganisaties in opstand zijn gekomen. Dus nu is het Nieuwe Influenza.
Maar hoe het ook heet, het blijft een nare griep. Je wordt er niet doodziek van, tenzij je al andere dingen mankeert, maar dan nog. Hoesten, koorts, dikke ogen, volle holtes, gebrek aan eetlust. Echtgenoot is echt behoorlijk ziek geweest, maar begint langzaam op te knappen. En nu begin ik. Volle holtes. Koortsig gevoel, droge hoest. Alleen die eetlust, die is er nog, helaas.
Ik heb op die website gekeken wat je moest doen als je denkt dat je de griep hebt. Naar de huisarts? Tamiflu bestellen?
“Neem rust, blijf thuis”, zei de website die de overheid voor ons gemaakt heeft.
Alleen als je in de risicogroepen valt (dat zijn de mensen die jaarlijks ingeent worden tegen griep) moet je de dokter belllen. Wij zijn risicoloos. Dus nemen we rust en blijven we thuis. Heel simpel.
Tenminste, dat proberen ze je wijs te maken. Maar ondertussen werkt echtgenoot gewoon door met zijn laptop op de bank en zijn telefoon aan zijn oor. Want er zijn deadlines en urgente problemen die aandacht vragen.  En ik strompel een beetje door het huis, draai een paar wassen, ruim de ergste rommel op, help dochters met school- en andere probleempjes, flans een paar eenvoudige maaltijden in elkaar en schrijf stiekem toch nog bijna vierhonderd woorden om te vertellen waarom ik geen stukje schrijf…