Droom

Vannacht droomde ik dat ik verhaal ging halen bij een leraar van één van de dochters. Het was de verkeerde leraar bij het verkeerde vak van de verkeerde dochter, maar in een droom kan dat. De dochter was in mijn droom huilend thuis gekomen, want die leraar had gezegd dat het helemaal niets zou worden met de examens. De hele klas moest er maar vanuit gaan dat ze volgend jaar nog op school zouden zitten.
Nu zitten de oudste twee dochters in een speciale klas voor slimmeriken en hoewel de daarop aangepaste manier van lesgeven niet altijd goed uitpakt, is de kans op zakken toch minimaal bij deze groep. Maar in mijn droom zag de leraar het blijkbaar niet meer zitten.
Ik werd dus kwaad en ging met de dochter naar school om hem daarop aan te spreken.
Wetenschappers beweren dat wij geen verhalen dromen, maar alleen flarden en losse  indrukken. Onze hersenen maken er achteraf een verhaal van, omdat we het anders niet kunnen verwerken.
Vandaar dat mijn droom het saaie stuk waarin ik in de auto stapte en naar school toe reed (vier stoplichten en zes rotondes) oversloeg.
Ik stond ineens op school en ging op zoek naar de leraar. Die bleek in zijn trainingspak klaar te staan om een stukje te gaan hardlopen. Ik meldde dat ik het geen stijl vond en bovendien erg demotiverend om een hele klas te vertellen dat ze toch wel zouden zakken.
Zijn antwoord was: “Ach, ze zijn gewoon niet zo erg slim.”  En hij aaide mijn dochter vriendelijk over het hoofd, waarna hij een potlood in haar neus stak.
Ik denk dat dat het moment was waarop ik bijna in nachtmerrieflarden terecht kwam, maar het potlood verdween gelukkig meteen weer. De leraar nam met een paar welgemeende zoenen afscheid van de andere leraren en toen werd ik wakker.
Ik lees en hoor regelmatig over mensen die dromen uitleggen. Ik heb er ook wel eens een website of een boek op nageslagen, maar de gekke dingen die ik droom staan er nooit bij.
De flarden waaruit mijn dromen bestaan kan ik meestal wel thuisbrengen. Ik zit dus duidelijk met tegenvallende cijfers van de dochters en de falende lesmethodes in mijn maag. Hun leraren zijn nooit aanspreekbaar en dekken elkaar in, vandaar dat hardlopen en dat zoenen. Alleen vraag ik me dan toch af waar dat potlood vandaan kwam…