Het moest ooit gebeuren, maar ik dacht dat ik nog even de tijd had. Ik keek nog van superieure hoogte neer op de literatuurlijst van de dochters. Slechts drie boeken voor de buitenlandse talen ten opzichte van de vijftien die wij er moesten? En dan nog niet eens verplicht in de taal zelf? Een lachertje. En ze hoeven ook geen vijfendertig Nederlandse boeken te lezen. Een stuk of tien, geloof ik.
Maar vandaag was het dan toch zover. Of ik even kon helpen met wiskunde. Tuurlijk kind. Ik pakte het boek en zag allerlei ingewikkelde cijfertjes staan. Ik keek naar wat ze al gedaan had en snapte niet hoe. Nam aan dat dat fout was, maar dat was niet zo. Ik zat fout. Ik snapte het niet. Differentieren. Totaal geen kaas van gegeten. Ik kan me ook niet herinneren dat ik het gehad heb zelfs. Ik begon nog mezelf te verdedigen. Ik had wiskunde A op het VWO en dit was wiskunde B. Wacht maar tot je statistieken en kansberekening krijgt! Deze dochter krijgt die niet, die doet N&T, maar andere dcohter, die een combinatie van C&M en E&M doet wel.
Mooie redding, dacht ik nog. Ja, maar helaas was andere dochter inderdaad met statistiek bezig. En die kwam dus vragen over meridianen, wat ik me slechts vaag herinner en over boxdiagrammen, waarvan ik in eerste instantie echt niet wist wat het was.
Ik geef het toe, ze beginnen me boven het hoofd te groeien. Zo hoort het natuurlijk ook, maar het is wel even schrikken.
Zaterdag waren we met het hele gezin op de Studiebeurs in Utrecht. De oudsten waren er met school al geweest, maar hadden veel te weinig tijd gehad om rond te kijken. En jongste moet dit jaar een sector kiezen, maar weet nog helemaal niet welke kant ze later op wil. Met haar op de MBO afdeling rondkijken was gezellig. Nog ver van mijn bed, bijna drie jaar. Ons kleintje heeft nog even de tijd. Tenminste, dat maak ik mezelf wijs, want in werkelijkheid duurt dat nog maar een jaar langer dan bij haar zussen. We zagen een leuke toeristische opleiding, waar je meteen stage kon lopen op een camping in het buitenland (maar waar moet je dan geld mee verdienen in het laagseizoen?) en we zagen een opleiding voor opticien, iets waar we nog helemaal niet over nagedacht hadden, maar wat haar wel leuk lijkt. We zagen heel erg veel en alles was even interessant. Gelukkig krijgt ze op school ook een goede begeleiding op dat gebied, want echt meer duidelijkheid hebben we nog niet.
Op de HBO/WO afdeling was de sfeer heel anders. Het ging minder om de studierichtingen en meer om de scholen en universiteiten zelf. Raar vond ik dat. Want ik zou kiezen voor een vak, niet voor een school. Nou ja, eigenlijk heb ik nooit ergens voor gekozen. Ik rolde van een “vormingsjaar” zo het huwelijk en het moederschap in. En nu rol ik gewoon verder met boekhouden en schrijven en knutselen.
Nu heb ik daar nooit spijt van gehad, maar ik vind het wel belangrijk dat mijn dochters iets meer zicht hebben op alle mogelijkheden dan ik destijds had. Zo’n beurs is een goed begin.
De natuur- en scheikundedochter is het gemakkelijkst. Nou ja, wat betreft de schoolkeuze dan, de studies die haar voorkeur hebben zijn allesbehalve makkelijk. Zij wil naar de TU Delft. En daar gaat ze dan waarschijnlijk Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek studeren of anders Life Science Technology. Jawel. U begrijpt, nog twee jaar en dan snap ik helemaal niet meer waar ze mee bezig is.
De ander is minder duidelijk. Archeologie staat boven aan de lijst. Dat wil ze al jaren, maar ze is er ook al jaren niet helemaal zeker van. Verder heeft ze, dankzij de informatie op de Studiebeurs, de hogere hotelschool, een modemanagementopleiding en … de pilotentraining op haar lijstje staan.
Ja, inderdaad, veelzijdig typje. Lijkt op haar moeder, die kan ook niet echt kiezen (hoewel schrijven op dit moment wel bovenaan staat).
Nu gaan we dus open dagen bezoeken om ons verder te orienteren. Het worden boeiende jaren, dat wel!
Studiewijzer
Categorie: Persoonlijk