Rommel

Het blijft een raar gedoe, dat huishouden. Je zou denken dat het vrij simpel is. Als iets vies wordt, maak je het schoon en als ergens rommel ligt ruim je het op. Vaak werkt het ook wel zo. Maar er zijn van die dagen…
Ik ben vanochtend uren bezig geweest met niets anders dan opruimen. En waar al dat spul vandaan kwam? Geen idee.
Drie fietspompen, vijf handschoenen (vraag me niet waar de zesde is), een doos pleisters en een klosje visdraad. Dat vond ik in een mandje in de gang. En in een ander mandje lagen servetten, een schroevedraaier, een fietslamp, drie batterijen en vier aanstekers.
Dat van die aanstekers is niet zo gek. Die zwerven hier overal door het huis. Toch hebben we maar één roker. Maar die strooit ze dus kwistig om zich heen.
De huiskamer is meestal redelijk goed opgeruimd. Daar zorg ik wel voor. En de kast van oma is ook meestal netjes. Want het grootste gedeelte gebruik ik voor mijn brei- en naaispullen en dat sorteer ik regelmatig. Hoewel er dan weer een plank is waar ander spul ligt, batterijen, telefoonopladers, dat soort dingen. En natuurlijk aanstekers, maar dan omdat ze daar horen. Tenminste, als ik ze ergens vind, leg ik ze daar neer. Maar dat plankje is dus een enorme puinhoop. Altijd. Ook als ik net heb opgeruimd.
In het wandmeubel heb ik drie handige laatjes. Ook van die rommelplekken. Niet op te ruimen. Een mens moet toch ergens reservesleutels, ballonnen, paperclips en rondslingerende schroefjes in bewaren? Pas als ik iets heel erg kwijt ben, gooi ik die laatjes leeg. En als ik dan tijd heb, wat dus niet vaak voorkomt, sorteer ik de boel meteen maar. Maar dat is al een hele tijd geleden. Eén van de laatjes gaat zelfs amper meer open.
Gelukkig hoef ik niet bang te zijn dat dit problemen in mijn verder zo goede huwelijk gaat veroorzaken. Want ik heb daarnet ook even in het achterste gangetje onder de CV ketel opgeruimd. Daar staat echtgenoots gereedschapskist. Dat hebben we afgesproken. Hoewel hij een hele schuur achter in de tuin ter beschikking heeft, begreep ik best dat het, vooral in de winter, erg gemakkelijk is om het gereedschap wat dichterbij te hebben. Dus staat die kist in huis. Maar nu is het wel erg gemakkelijk geworden om al het gereedschap dat hij gebruikt daar neer te leggen. Er lagen dus dingen tussen die zo weinig gebruikt worden dat ze best in de schuur mogen. Een electrische schaaf bijvoorbeeld. Die gebruiken we niet dagelijks. En we kunnen ook meestal best zonder gasbrander, schuurmachine of figuurzaag. En de eeuwige aanstekers heb ik dan maar weer op het plankje in de kast gelegd.
Vanmiddag moet ik heel streng gaan optreden tegen een dochter. Die was vanochtend haar sleutels kwijt en toen ik ging helpen zoeken, begreep ik waarom. Haar kamer is een grote bende. De hele vakantie heeft ze heerlijk gerommeld en dat is haar gegund, maar ik kan er niet normaal stofzuigen, de hele vloer ligt vol. Het kind moest zich schamen. Maar ja, ze kan er niet echt veel aan doen, ze is gewoon erfelijk belast!