Ik kon het vanochtend weer niet laten….toch even op die weegschaal. Ik ben net een klein kind, fantastisch vind ik het dat die wijzer niet meer over de 70 kilo heen gaat. Gek? Niet voor mij, al pas ik er wel voor op dit niet te vaak te doen.
Een paar jaar geleden woog ik nog 115 kilo. Toen ben ik behoorlijk afgevallen, tot ongeveer 85, weer gegroeid tot ruim 90 en weer afgevallen tot 79 kilo. Op dat moment had ik een redelijk stabiele bloedsuiker (heel belangrijk voor mij, ik heb hypoglykemie) en een redelijk goed figuur (ik ben 1 m 76 lang, en kon dus met dat gewicht maat 40 dragen). Toch bleef het ergens prikken. Boven de 70 is niet echt slank en mijn trouwjurk kon nog steeds niet dicht (ja, ik was nog maar 19 toen ik trouwde maar toch…). Lijnen is funest voor mijn bloedsuiker, dus het was een kwestie van accepteren.
Maar tijdens de vakantie was ik aktiever, at ik iets minder (geen vette oude kaas meer, waar ik aan verslaafd was, bijvoorbeeld), na de vakantie heb ik dezelfde levenswijze aangehouden en nu ben ik in drie maanden al 12 kilo kwijt.
Lijnen doe ik nog steeds niet, maar die wijzer die onder de 70 blijft helpt me wel niet naar kaas en chips te grijpen, wat ik veelvuldig deed als ik me verveelde of me niet happy voelde.
Mijn trouwjurk ga ik weer passen als ik onder de 65 kilo zit…
Toch…voor de dames (en heren) onder ons die dat rotwijzertje wel verder en verder zien draaien: dit heb ik geleerd toen ik 115 kilo woog.
Het gaat niet om je gewicht, maar om je evenwicht. Ga niet lijnen omdat je dun wilt zijn, maar neem je eetgewoontes onder de loep en denk na over hoe je je erbij voelt. Neem je iets lekkers omdat je je rot voelt? Helpt dat of voel je je dan nog rotter? Is er een andere manier om om te gaan met dat rotgevoel? Honger jezelf niet uit, maar eet rustig en genietend dingen die je lekker vind. Gooi die weegschaal in de vuinisbak en zorg ervoor dat je er verzorgd uitziet, dat valt mensen beter op dan die paar kilo die je kwijtraakt.
Zeker als je al aan het jojo-en bent geweest, dan weet je dat je je hele leven blijft lijnen als je zo doorgaat. Is dat de manier om die toch al korte tijd door te brengen of wil je een fijn leven?
Werk dan aan je evenwicht, in je eetgewoonten, in je omgang met de buitenwereld en in de omgang met jezelf. Dat gewicht is een bijzaak.
Makkelijk praten van iemand die wel is afgevallen? Misschien wel, maar ik ben pas gewicht verloren toen ik stopte met lijnen. Ik merkte dat suiker me een rotgevoel gaf en ben dat steeds minder en uiteindelijk helemaal niet meer gaan eten. Daardoor voelde ik me beter en dat was het belangrijkste; het gewichtsverlies was een soort bonus.
Dat ik afval is mooi meegenomen (heel mooi zelfs) maar dat ik me beter in mijn vel voel is nog veel belangrijker!