Auteur: Geertrude Verweij

De vraag werd zo vaak gesteld dat ik hem uiteindelijk zelfs opgenomen heb in het lijstje met veelgestelde vragen (daar is die pagina tenslotte voor). Wanneer komt je volgende boek uit? En het antwoord was dat ik het simpelweg niet wist. Maar… (tromgeroffel)… ik weet het nu wel. Vorige week rondde ik eindelijk een heel…

‘Wat leeg!’ appte mijn broer als reactie op mijn berichtje met link naar ons huis op Funda. Ja, dat vonden wij ook al. Het moet echt nog even wennen. Ik zou geen minimalist kunnen zijn, denk ik. Ik krijg de kriebels van lege, witte interieurs. Tenzij ik ze mag vullen met kamerplanten, gekleurde kussens, boeken…

Steeds als ik denk dat het leven niet hectischer kan worden, blijk ik dat verkeerd te hebben gezien. Ons leven op dit moment is een mix van leuke dingen (ja, toch ook wel) en heel veel gedoe. Echtgenoot is afwisselend ziek en zo vol energie dat hij niet bij te houden is (voor mij dan)….

‘Zal ik Dave vermoorden? Of is het beter als ik Willem laat verdwijnen? Misschien is moord wel erg heftig. Een ontvoering? Is dat beter?’ Je ziet niets bijzonders aan mij. Een magere, vrij lange vrouw van middelbare leeftijd, bruin haar in een piekerige vlecht, meestal gekleed in een simpel jurkje of een spijkerbroek met t-shirt,…

Er zijn weinig foto’s waar ik op sta, want meestal ben ik degene die de camera vasthoudt. En dat komt me eigenlijk wel goed uit, want ik ben zelden tevreden met hoe ik op een foto sta.Een van de dochters heeft een jaar in Engeland gestudeerd en had daar een paar Chinese vriendinnetjes. Die gaan…

Tijd is relatief. Dat wist ik al en dat besefte ik weer toen bleek dat een ritje naar het ziekenhuis met de ambulance véél langer leek te duren dan hetzelfde ritje met onze eigen auto. En dat was vreemd, want met onze eigen auto reed ik géén honderdzestig over de snelweg en stopte ik wél…

‘Curaçao huilt omdat wij weggaan,’ deed echtgenoot dramatisch toen het op onze laatste dag ‘s ochtends al begon te regenen. ‘Het was vast eerder andersom,’ dacht een dochter die we dit verhaal vertelden. Maar dat viel mee. We hadden geen zin om weg te gaan, maar echt een probleem was het deze keer niet. We…

Begin juni. Schiphol.Echtgenoot schrikt op uit de apathie die ons altijd overvalt tijdens het wachten tot we eindelijk het vliegtuig in mogen. ‘Waar is mijn portemonnee?’Niet in zijn zak. Niet in mijn tas. Vergeten. We bellen een dochter die hem voor ons vindt. In de auto, naast de stoel. Uit zijn zak gevallen.Een maand later,…

‘Send!’ Ik druk op de knop en zucht van opluchting. De laatste paar mailtjes zijn eruit, mijn todo-lijst is bijna leeg en we zijn nog ruim twee weken op Curaçao, waar ik het verder niet echt druk heb. Ik zou zomaar een boek kunnen gaan schrijven.‘Nu moet ik nieuwe smoesjes gaan verzinnen,’ verzucht ik gekscherend…

Het meisje was eigenlijk heel gewoon. Lief gezichtje, rossig blond paardenstaartje, geen tatoeages of piercings, simpele kleding. Maar wel zwarte lippenstift. Alsof ze graag anders wilde zijn, maar dan wel zonder dat ze teveel aandacht trok. Ze ging aan een tafeltje zitten, bestelde iets te drinken en sloeg de menukaart open. Stond op, keek om…