“Bon siman” zeggen ze hier op maandag. Soms ook al op zondag, dat is – denk ik – afhankelijk van wanneer je vindt dat de week begint. Of misschien ook wel heel simpel gebaseerd op de vraag of je iemand op zondag of maandag voor het eerst ziet.
Het betekent “goede week” en ik vind dat een fijne gewoonte. Zoveel beter dan de “ik-haat-maandagen”-houding die tegenwoordig overal normaal lijkt te worden.
Ik hou wel van maandagen. Een verse week, nog helemaal open. Op maandag kijk ik terug op een fijn weekend (meestal wel in ieder geval) en kan ik nog geloven dat alles wat ik van plan ben de komende week ook zal lukken.
Weekend
Ons weekend begon met ons vaste bezoekje aan Seaquarium beach, waar we een patatje aten en een paar drankjes namen bij Wet &Wild, terwijl we de zon in de zee zagen zakken.
Zaterdag hebben we lekker gewerkt. Het klinkt raar om blij te zijn dat je gewerkt hebt in het weekend, maar in dit geval was het een keuze, geen druk van buitenaf. En dan voelt het als gekregen tijd. Dingen af kunnen werken of uit kunnen zoeken waar je doordeweeks moeilijk tijd voor kunt maken.
Echtgenoot verdiepte zich in een andere programmeertaal dan die hij normaal gebruikt en ik werkte afwisselend aan mijn blog en aan mijn boek.
Ja. Dat lezen jullie goed. Na maanden worstelen met een schrijfblokkade, lukt het ineens weer. Eigenlijk durf ik het niet zwart op wit te zetten uit angst dat het weer verdwijnt, maar het is echt zo. Ik schreef een paar duizend woorden aan een manuscript dat al bijna een jaar stil ligt en weet ook hoe ik verder moet gaan. Sterker nog, ik kan niet wachten tot ik tijd heb om verder te gaan en het zou zomaar kunnen dat ik stiekem wat dingen ga laten zitten zodat ik meer tijd heb om te schrijven.
Deze week
:: huishouden
Mijn plannen voor deze week zijn niet heel heftig, dat scheelt. Het huishouden hier is vrij eenvoudig en maandelijkse klussen heb ik niet. Op maandag werk ik wel de wekelijkse klussen af. Dat is ook niet heel veel werk: badkamer poetsen, keuken soppen, bed verschonen. Alleen dat laatste kost meer tijd dan je zou denken, want ik heb nog geen wasmachine. Ik was dus in een emmertje. Maar dat gaat best. Het zijn heel lichte lakens, die goed te hanteren zijn, ook als ze nat zijn. En in de warmte en de wind hier zijn ze zo droog, ook als ik ze alleen maar uitwring. Dat laatste is dan meteen goede training voor mijn armspieren. Ik heb geen sportschool nodig š
:: werk
Op dinsdag ga ik de boekhoudingen bijwerken en eens kijken of ik de vennootschapbelasting van onze BV’s al mag aangeven. Ik heb wel mail gehad van de belastingdienst dat het binnenkort moet gebeuren, maar dat zegt over het algemeen nog niet dat het al kan. Ik krijg ook wel eens post die volgens de datum pas een week later verstuurd is. Het blijft lachen met de belastingdienst. Als ik die aangiftes nog niet kan doen, heb ik nog wat uitzoekwerk, maar dat zou kunnen wachten tot mijn schrijfbubbel uitgewoed is… Die aangiftes trouwens ook, nu ik erover nadenk.
:: boodschappen
Ik moet deze week wel echt uitgebreid boodschappen doen, want mijn voorraadje begint nu toch wel erg minimaal te worden. Sinds we verhuisd zijn naar een appartement dichter bij de stad, probeer ik die voorraad wat kleiner te houden. Ik kan immers vrij simpel naar de supermarkt rijden (er zit een chinese supermarkt op een paar minuten hier vandaan en een paar hele grote op een kwartiertje afstand). Bovendien heb ik hier niet zoveel kastruimte en een kleinere vriezer, dus ik kan simpelweg minder kwijt. Maar we moeten natuurlijk wel kunnen eten.
:: schrijven
Verder ligt de week helemaal open. Ik heb al wat blogjes in het klad staan voor de komende dagen, dus daar hoef ik niet veel meer aan te doen. Ik wil mijn archief terugzetten en opruimen, maar dat kan tussen de bedrijven door (ik hoop alleen dat de rss-feed er niet van op hol slaat). Ook moet ik nog wat kapotte verwijzingen (dat krijg je met al dat heen en weer verhuizen) repareren. En o ja, ik wilde dat patroon nog vertalen… De blog to-do lijst is alweer lang zat.
Want verder wil ik dus aan mijn boek werken. Daar heb ik het meeste zin in. Misschien ben ik aan het eind van de week wel zover dat ik er iets over durf te vertellen…
:: breien en lezen
Als je dit zo leest, lijkt het wel of ik alleen maar aan het werk ben, maar dat valt mee, hoor. Tussen de bedrijven door brei ik ijverig aan de achtste muts. En ondertussen (soms zelfs tegelijkertijd) lees ik ook nog wel eens een boek. Ik ben op dit moment bezig met “One for the money” van Janet Evanovich. Ondanks de titel is het een Nederlandstalige versie. Helaas is de rest van de serie niet via het Kobo Plus abonnement te lezen. Hierna wil ik dit boek dat zich af speelt op CuraƧao in de tijd van de slavernij gaan lezen, maar ik hoop dat het niet tĆ© heftig is. Voor de broodnodige afwisseling lees ik tussendoor af en toe een column van Annie M.G. Schmidt. Heerlijk! Heel anders dan Maria Oomkens (want Annie is feministischer en opstandiger), maar ik vind ze net zo leuk.
Genoeg te doen dus. Aan het werk! (als jullie dit lezen is het bij ons nog ochtend).
Een heel fijne week gewenst!
Wat zijn jouw plannen voor deze week?