BTW

Vroeger betekenden de letters BTW niet veel voor me. Op internet werd het als afkorting gebruikt voor “by the way” en door mijn opleiding wist ook ook nog wel iets van Belasting Toegevoegde Waarde. Maar wat ik niet wist was dat het voor boekhouders ook staat voor “Bergen Takke Werk” en “Balen van Teveel Winstboekingen” en ook nog voor “Beter Tijdig Wakker worden” omdat je “Bakken vol weg Te Werken” hebt.
Nou ja, dat verzin ik ter plekke, want de meeste boekhouders zijn beter met cijfertjes dan met woorden. Voor hen is het samen te vatten in een enkel woordje: stress!
Want de meeste mensen weten natuurlijk wel dat je BTW moet afdragen en terug vragen als je een bedrijf hebt. Maar de mensen staan er niet bij stil dat dan wel eerst alle inkoopfacturen, verkoopfacturen en kasbonnetjes ingeboekt moeten worden. Grote bedrijven hebben een eigen boekhouder die dat geregeld doet. Heel kleine eenmansbedrijfjes hebben vaak een echtgenote die er een beetje kaas van gegeten heeft. Maar daar tussen zitten heel veel bedrijven die eens per kwartaal de ordners bij ons op het bureau deponeren. Ordners met bankafschriften en rekeningen en bonnetjes, die alleen maar achter de juiste tabblaadjes gedaan zijn. Als dat gedaan is. Want er zijn er ook die alles door elkaar aanleveren. Nog net niet in een schoenendoos, maar het lijkt er wel op.
Dat geeft allemaal niets, dat is mijn werk. Daar leven mijn collega’s en ik van. Maar wat wel geeft is dat alles altijd op de laatste week aan komt. Daarom is de laatste week van januari een stressweek. En de laatste weken van april, juli en oktober zijn dat ook.
Want dan moeten al die kwartaal boekhoudingen ingeboekt worden. Dan ratelen de toetsenborden en de rekenmachines, dan wordt er hevig gebladerd en gestempeld.
Collega W. had een ordner die piepte, dat gaf nog wat afwisseling aan het lawaai. En vanochtend waren Collega J. en ik simultaan aan het zuchten bij het controleren van de totaalaangifte. Dat moet namelijk ook nog in januari. Niet alleen het kwartaal, maar ook meteen even kijken of de vier kwartalen samen kloppen met het totaal ingeboekte jaar. En dat doen ze niet altijd. Daar moeten we dan van zuchten.
Onafhankelijk van de BTW-stress-geluiden werden er deze week nog meer geluiden aan het koor toegevoegd. De verhuurder van ons kantoorpandje heeft namelijk besloten het verwarmingssysteem te scheiden. Deelden wij vroeger een CV-ketel met het winkeltje naast ons en het appartement daarboven, nu krijgen wij een eigen ketel. Dat heeft voordelen. Het appartement was namelijk onbewoond en het winkeltje op maandag gesloten, zodat de ketel, die in het winkeltje stond op maandagochtend nog wel eens op standje koude vingers wilde staan. Een eigen ketel die wij lekker warm kunnen zetten als wij met de neus in de cijfers en de vingers op het toetsenbord moeten, lijkt ons fijn.
Maar voor het zover is, moet de boel natuurlijk wel aangesloten worden. En dat betekent boren, timmeren en frezen. En een irritante zoemer, twee dagen lang. De electricien die de stroom voor de ketel moest aanleggen had namelijk een loshangend draadje gevonden en aangesloten. Dat draadje bleek bij een zoemer te horen die begon te zoemen zodra de deur opengaat. En geloof, me, die gaat bij ons vaak open. Dat merkten we nu pas. Ook konden wij het nu horen als meneer de directeur de deur weer net niet hard genoeg achter zich dicht liet vallen. Dan bleef de zoemer gewoon zoemen tot iemand hem (de deur) een duw gaf.
Gelukkig vond de electricien het na een tijdje ook vervelend worden, en heeft hij na twee dagen gezoem het draadje losgekoppeld. Net op tijd mag ik wel zeggen, want ik begon serieus te overwegen zelf met een schaar de aanval op de zoemer te openen. Tijdens de BTWS wil ik nog wel eens denken dat ik dat soort dingen wel zelf op kan lossen, maar gelukkig werd me de schok die me boven het hoofd hing bespaard. Die kon ik er eigenlijk ook niet bij hebben.
Deze week heb ik inplaats van mijn standaard 16 uur al 25 uur gewerkt. En daar komt morgen nog wel wat bij, ben ik bang.
Maar dan is het voorbij ook, dan ga ik in het weekend heerlijk “Badderen Tot ik Week ben” en “Bladeren Tussen mijn Weekbladen”.
En zo rustig wil ik dan Blijven Tot we Weer overnieuw beginnen…