Chaotisch en onoverzichtelijk

Hoe maak je je leven chaotisch en onoverzichtelijk? Oh, dat is heel simpel. Voor mij wel.
Neem bijvoorbeeld een afspraak met de thuiskapster. Ik kijk in de agenda, zie dat dinsdag de vijftiende nog helemaal leeg is en spreek die avond af. Keurig geregeld, niet waar?
Een dag later zie ik in de agenda op het werk dat dinsdag de vijftiende de teamvergadering is. Omdat we altijd vergaten dat soort bijeenkomsten te plannen, houden we die standaard op de derde dinsdag van de maand. Handig, dat vergeet je niet. Nog handiger is, dat de bewonersvereniging van de nieuwbouwwijk waarover ik veel schrijf, dezelfde gedachte had. Hebben wij dus ‘s ochtends een teamvergadering op het werk, dan heb ik ‘s avonds een bewonersavond bij te wonen.
Oeps… de vijftiende dus. Want dat is een heel vroege derde dinsdag. Dus bel ik de kapper en verschuif de afspraak naar donderdag de zeventiende. Geregeld!
Dochter komt thuis met rapport en afspraakbriefje voor rapportspreekuur. Ik had op het strookje aangegeven dat ik beide aangegeven avonden kon. Maar ik had dus niet door dat de vijftiende de derde dinsdag was. En men heeft mijn tien-minuten -gesprek natuurlijk precies op dinsdag gezet. Dan maar vriendelijk vragen of de afspraak nog verplaatst kan worden. Maar de andere avond is donderdag. En ik kan moeilijk de kapster (die voor het eerst zou komen en zou kijken of het klikte tussen haar en ons) weer vragen de afspraak te verplaatsen.
Dus schrijf ik vrijdagochtend een briefje aan dochter’s leraar en vraag of het gesprekje verplaatst kan worden naar dinsdagavond voor achten of donderdag na half negen. Krijg daar vrijdagmiddag nog geen antwoord op. Maar het kan ook zijn dat dochter de brief met het antwoord erin vergeten was. Ik vind het wel vervelend, maar die bewonersavond kan ik niet missen. Omdat de nieuwbouwwijk nog niet bepaald bruist van het nieuws, is dat inmiddels een standaard maandelijks artikel geworden, al dan niet als verslag of als aanzet tot een bepaald onderwerp. Bovendien spreek ik er verschillende mensen die weer dingen weten. Dat laat ik liever niet aan een collega verslaggever over, het is tenslotte “mijn” wijk.
Anyway, hopen dat die leraar een beetje begrip op kan brengen voor de situatie en hopen dat bij een donderdagafspraak de kapper op tijd klaar is (lees: mijn dochters niet te lastig zijn bij het kiezen van een kapsel). Anders moet ik maar gewoon weg gaan. Echtgenoot is er tenslotte ook. Maar het maakt wel een beetje een rare indruk, zeker nadat ik de afspraak al verplaatst heb. Niet over piekeren dit weekend en we zien het maandag wel.
Vanochtend krijg ik een mailtje van de bewonersvereniging. De bewonersavond gaat niet door…