Een doos

Hoi, hallo, Beest hier. Ik neem het even over van de vrouw, want die heeft steeds geen tijd om een stukje te schrijven. Wat ik wel raar vind, want ze zet dus wel iedere dag foto’s hier. Zij zegt dat dat gemakkelijker is, omdat ze die foto’s niet bewerkt en ook niet hoeft na te denken over teksten. Het zal wel. Ze zegt ook dat ze van plan is dat plog (zo noemt ze dat andere blog) en deze samen te voegen, maar dat ze daar nog geen tijd voor heeft en dat ze toch ook niet zeker weet of iedereen die hier leest wel elke dag die plogs wil lezen. En dat ze het dus sowieso te druk heeft om zich daar druk over te maken, want ze moet een schriftroman afschrijven en een nieuw boek herschrijven en ook nog het huis en de tuin…

Nou ja, hoop gezeur dus. Vandaar dat ik even inspring.

Met belangrijk nieuws.

Ik heb namelijk een doos gevonden. Daar moet ik in.

Wat zeg je? Is die doos te klein voor mij? Welnee. Past best. Kijk maar.

Wacht even…

Zo misschien?

Zie je wel? Heel comfortabel.

Hoewel? Toch nog even zo proberen.

Weet je, ik ga wel op mijn vaste plekje liggen.

Véééééél beter.

😉