Op de een of andere manier lijkt er altijd van alles te vertellen te zijn als ik net even geen tijd heb om blogjes te schrijven. Vandaar vandaag een lange blogpost, met een hoop nieuws.
Mijn zesde boek, ‘Tegenstelling’, is bijna klaar voor de drukker. Ik kan eigenlijk al een hele blogpost vullen over dat verhaal, maar daar wacht ik nog heel even mee, tot de datum waarop jullie het boek daadwerkelijk kunnen gaan lezen dichterbij komt.
Maar het feit dat dit niet zo heel lang meer gaat duren betekent wel dat ik dringend aan een nieuw boek moet beginnen…
Eén van de vragen die ik regelmatig krijg is: “Waar haal je de inspiratie vandaan?” Of anders uitgedrukt: “Hoe verzin je het toch allemaal?”
Ik vind het altijd moeilijk om daar antwoord op te geven. Want de waarheid is… ik heb geen idee.
Echt niet. Ik weet dat er schrijvers zijn die mooie, duidelijke en uitgebreide uitleg kunnen geven over hoe zij een verhaal opbouwen en ik weet dat er ook schrijvers zijn die daar zelfs les in geven. Maar voor mij werkt het niet zo. Ik bouw geen verhaal. Ik verzin een persoon en zij beleeft het verhaal terwijl ik het schrijf. Dat is niet erg professioneel en waarschijnlijk de reden waarom ik na bijna 6 gepubliceerde boeken nog steeds behoorlijk onzeker ben over mijn schrijven. Maar op een andere manier lukt het niet. Het nadeel van mijn “methode” is dat het niet werkt als er in mijn eigen leven teveel gebeurt. Dan “zie” ik het leven van de hoofdpersoon niet meer. En dat is knap frustrerend als je weet dat er mensen wachten tot je ergens mee komt.
Maar… het lijkt erop dat deze hoofdpersoon het zat begint te worden om te wachten tot ik tijd voor haar heb. Ze duikt op de gekste momenten in mijn hoofd op en dwingt me om te luisteren naar wat ze wil vertellen. Er begint iets te borrelen. Eindelijk.
Wat ook helpt zijn lieve reacties van lezers. Anita Willems won tijdens mijn give-away een exemplaar van Goede Hoop en schreef daar onlangs een leesverslag over. Ik was heel blij met haar reactie. Ze schrijft onder andere dat ze een warme glimlach op haar gezicht krijgt als ze mijn boeken leest. Dat tovert dan weer een warme glimlach op mijn gezicht. En het feit dat ze zo met Karlijn meeleefde dat ze bijna tegen haar ging praten, doet me ook goed. Dat betekent dus dat mijn manier van schrijven wel werkt, hoe lastig het soms ook is om op tijd klaar te zijn met mijn boeken.
Klik hier om de rest van haar lieve woorden te lezen. En als je daar dan toch bent, kijk dan meteen even verder op haar site. Anita is bezig met een 365-dagen project waarbij ze iedere dag een stukje schrijft aan een spannend moordmysterie a la Murder She Wrote. Erg leuk om mee te lezen.
Nog een paar nieuwtjes en dan zijn we helemaal bijgepraat (op schrijfgebied dan)
:: Mijn vierde favorietroman ligt nu of binnenkort in de winkel. Het is Campingarts nr. 78 en mijn verhaal heet “Vader in paniek”. Zodra de epub in de webshop van Uitgeverij Marken staat zal ik de link hier en op mijn website toevoegen)
:: Incognito is nu ook verkrijgbaar in grootletteruitgave bij Grote Letter Bibliotheek.
En toen ik bij bol.com zocht of deze uitgave daar verkrijgbaar was, kwam ik erachter dat Huis vol Verleden inmiddels ook uitgekomen is als grootletteruitgave, via Uitgeverij Oorsprong. Beide grootletterboeken zijn natuurlijk ook te leen bij de bibliotheek.