Examens

Ik dacht vandaag eens actueel te gaan doen en een stukje over de examens te gaan schrijven. Tenslotte zitten twee van de drie dochters er middenin. En het is maar goed dat dochter drie groep zes een keertje opnieuw gedaan heeft (al was dat achteraf gezien totaal onnodig), want anders hadden we er drie tegelijk gehad.
Maar om eerlijk te zijn heb ik helemaal niets te vertellen. Het is opvallend rustig hier. Geen stress, geen huilbuien en absoluut geen nachtelijke leeracties. De enige spanning die we gehad hebben was het uitblijven van bericht over het al dan niet aangenomen worden voor een opleiding. Na een lange maand wachten vloeiden er wel wat tranen. Van blijdschap. Want dochter één heeft een van de vierentwintig plaatsen in de opleiding allround grimeur bemachtigd.
Maar verder is er dus niet veel te melden. Zelfs als het examen niet helemaal goed ging, komt men blijmoedig thuis. Er zijn vakken die bij een heel slechte uitslag alsnog uit het pakket gewipt kunnen worden (de dochters zitten in een elite klasje en hebben meer extra vakken dan nodig is) en voor de andere vakken staan ze redelijk goed. Daar mogen echt zware onvoldoendes gehaald worden en dan staan ze nog steeds zessen op de eindlijst.
Eigenlijk is dit dus best een ontspannen periode. De examens zijn goed verspreid over een vrij ruime periode. Ze hebben dus regelmatig dagen vrij tussendoor (terwijl ik dit schrijf, besef ik ineens dat er nog eentje ligt te slapen). Bovendien hebben ze zelden meer dan één examen op een dag, dus maken ze ook geen lange dagen meer. Leren en oefenen doen ze wel, maar gelukkig komen ze tot dezelfde conclusie als ik destijds: na zes jaar les en een jaar vol schoolexamens weet je het eigenlijk allemaal wel. Er was een dochter met een wiskunde dipje, maar die hebben we in april drie dagen lang laten drillen op een examencursus. Nu snapt ze het. Tot diep in de nacht doorleren is er dus echt niet bij.
En verder maak ik ook nog eens heerlijk misbruik van het gewichtig klinkende “examentijd”. Alle lastige dingen stel ik uit. Rijlessen regelen, feestjes vieren, inkopen doen, extra uren werken (zowel zij als ik), de laatste restjes van de verbouwing.
“Dat regelen we na de examens wel”, zeg ik dan. Maar dat doe ik dus eigenlijk niet om hen te ontzien. Ik vind het zelf wel lekker rustig zo.