In een doosje

Ze kwam binnen en liep regelrecht naar de telefoon. “Even melden dat ik veilig thuisgekomen ben.”
Onze jongste dochter is ruim zestien. Ze komt af en toe een tikje afwezig over en heeft wat lichamelijke probleempjes, maar kan zichzelf prima redden. Ze fietst alleen naar school en gaat ook alleen op vrijdagavond naar koor. We wonen buiten het dorp, maar de route ligt langs een weg met veel huizen. Wij vonden het dus niet zo’n probleem toen ze vroeg of ze die laatste avond wat langer mocht blijven. Er zou nageborreld worden en dat leek haar wel gezellig. Natuurlijk mocht dat. Een kleine onderhandeling over het tijdstip van thuiskomen en de afspraak stond. Half een thuis. En niet meer dan twee glazen drinken.
Ze was om half een thuis en had alleen cola en ijsthee gedronken. Maar een volwassen mede-koorlid vond het erg griezelig dat ze nog zo laat langs de weg moest en had haar op het hart gedrukt te bellen als ze thuis was. Heel goed bedoeld, dat wel.
Onze oudste dochters zijn achttien. Zij werken in de stad en daar gaan ze op de fiets naar toe. Ook op koopavond en bij slecht weer. Oudere collega’s vinden dat maar zielig en eng. Die willen ze dan thuisbrengen. Heel goed bedoeld, dat wel.
Meer dan tien jaar geleden had ik twee dochters in twee groepen drie en een dochtertje in groep één. Ik kon mezelf niet in stukken delen, dus zette ik als de bel ging de oudste dochters in de rij voor de deur en ging met jongste dochter door de andere deur om haar in de klas te brengen. Maar ergens vond ik het toch griezelig om die twee zo maar te laten staan, dus liep ik na het wegbrengen van jongste altijd even langs die twee andere klassen om te zien of ze er echt zaten. Men noemde mij daar plagend “moederkloek”.
Ben ik nu dan zo gemakkelijk? Nee, natuurlijk niet. Ik ben pas helemaal rustig als iedereen veilig binnen is. Dat wordt nog lastig als er straks dochters op kamers gaan. Maar dat gebeurt nu eenmaal. Ze worden groter. Zij moeten leren zelfstandig te worden en ik moet leren ze los te laten. Je kunt ze nu eenmaal niet hun leven lang in een doosje bewaren.
Maar het zou wel gemakkelijker zijn als andere mensen dat ook snapten!