Omdat ik vandaag niet weer een breiblogje wilde schrijven (maar oh! ik ga als een speer! – breiblogjes volgen zeer zeker nog) maar weer eens een weekendfotootje met kaarsjes…
Tja, veel afwisselender wordt het niet, ben ik bang (maar het was een heerlijk rustig thuisweekend en dat was precies wat ik nodig had).
Categorie: Persoonlijk
Dat valt ook niet mee. Ik ben er ook niet zo goed in.
Ik las ergens dat de menselijke hersenen eigenlijk helemaal niet in staat zijn om in het nu te leven. We hebben ons ontwikkeld op leren van het verleden en anticiperen op de toekomst.
Maar dat neemt niet weg dat we er niet gelukkiger van worden als we dat voortdurend doen… We moeten maar gewoon blijven oefenen 😉
Gelukkig maar, ik vind dat namelijk zelf ook wel prettig 😉
Wat leuk dat je me weer gevonden hebt! Ik hoop dat je gauw met die kaars en dat handwerkje kunt uitrusten 😉
Voor alles is een tijd, zeggen ze. Ik las laatst het boek Ritme van Marli Huijer. Een vaak terugkerende zin was het ritme van meer en minder. Tijden van meer volgen op tijden van minder enz. Volgens mij is de kunst om 'in' zo'n fase te zitten en niet al weer uitzien naar rust als het druk is en niet uitzien naar drukte als het rustig is. Die kunst versta ik nog niet zo goed.
Ik was je een tijdje kwijt .
Rust , kaarsjes en breien wat een luxe.
Ik ben aankomende week druk , dan kan ik nu al verlangen naar de rust daarna en dan ook breien of haken met een kaars aan.
Dat rustige eenvoudige is juist het leuke!