Kattenkwaad

Sinds we hier wonen, slaap ik slecht. Dat ligt niet aan het huis en ook niet aan het feit dat we in de huiskamer op twee matrassen slapen omdat de kinderkamers nog niet klaar zijn.
Nee, dat ligt aan de kat. Die heeft het hier namelijk geweldig naar zijn zin. Je zit hier in een mum van tijd in de graanvelden en bovendien heeft de buurboer een geweldige schuur.
Nu was onze Stripe altijd al een jager en lagen er in ons vorige huis ook wel eens muizelijkjes of restanten van vogels onder de bank. Maar nu is hij helemaal “back-to-nature”. Hij vangt meestal twee, soms drie muizen in een nacht. En die eet hij meestal met huid en haar op.
Hoe ik dat weet? Omdat hij die muizen mee naar huis neemt. En dan opeet aan ons voeteneind. Omdat ik dus twee of drie keer per nacht wakker wordt van een tevreden mauwende kat, een in doodsnood piepende muis en het kraken van kleine botjes. En als hij er mee speelt, hoor je op onze houten vloer een hele hoop getrippel en gebonk.
U begrijpt, wij werden dit zat. Erg zat. Dus besloten we maatregelen te nemen. De kat binnenhouden ‘s nachts is geen optie. Hij trok het luik al aan flarden toen we hem als pas aangekomen kitten binnen wilden houden. De kat buitensluiten is ook geen optie. Want dat vinden we zielig. We mogen dan last van het beest hebben, we houden ook erg veel van die lastpak, hij is echt een lid van ons gezin. En gezinsleden sluit je niet buiten.
Maar, zo dachten wij, we konden de kat wel buiten de huiskamer houden. Gewoon de deur dicht. Kon hij via het katteluik nog de gang en de keuken bereiken. Dat moest hij dan maar pikken. Vonden wij.
De eerste nacht was ik nog wakker toen hij binnen kwam. Ik hoorde het tevreden binnensbekse mauwtje waarmee hij altijd aangeeft dat hij iets lekkers gevangen heeft en daarvan gaat genieten. Vervolgens hoorde ik een zeer verbaasd “mauw?” toen hij een dichte huiskamerdeur vond. Onze kat is zeer welbespraakt en mauwt op bijna menselijke toon.
Vandaar dat ik hem prima verstond. “Verrek, die deur is dicht. Da’s vreemd. He, baas! He vrouw! Doe die deur eens open! Joehooeee!!!! Nou…. ze slapen zeker. Dan eet ik die muis hier maar op.”
Dat laatste klonk heel teleurgesteld. Bijna zielig. En dat herhaalde zich de ochtend daarna om een uur of half zes. Echt doorslapen was er dus niet bij die nacht. Ik vond hem om zeven uur op de keukentafel. Beledigd was hij niet, hij ging er van uit dat het allemaal een misverstand was, die dichte deur.
Maar de nacht daarna veranderde zijn houding. Want dat ze per ongeluk die deur dicht doen, dat kan. Een keer. Maar als dat twee keer achter elkaar gebeurt is het geen ongeluk meer. Dan doen ze dat expres. En dat pikt een kat als de onze niet.
Dus gilde hij en krabte hij aan de deur. Om twaalf uur, om half twee, om drie uur en om zes uur. En toen eindelijk om zeven uur die deur openging, ging hij demonstratief op de bank liggen slapen. “Doodop wordt je van zo’n nacht, mensen.”
Nu zou je kunnen zeggen dat het een kwestie van volhouden is. Gewoon consequent zijn. Maar we hebben het hier over een kat, niet over een hond of een kind. En ook nog over een kat met een enorme eigen wil. In ons vorige huis mocht hij niet naar boven. Hij kreeg een snauw van de baas als hij het probeerde en werd steeds weer naar beneden gebracht. Maar toch zat hij bijna altijd boven. Ook als we de schuifdeur dicht deden. Want die kreeg hij open. Niet geruisloos natuurlijk, maar open ging hij.
We besloten dus maar het op te geven. Om elf uur kwam meneer ons nog even vertellen dat we die deur open moesten laten. Ja, echt. Er gaat heel wat meer in zo’n kattekopje om dan je zou denken. Hij kwam binnenrennen, en begon luid miauwend om ons heen te lopen. En je zou toch denken dat hij ons ook begrijpt, want toen we hem verzekerden dat de deur open zou blijven, ging hij weer weg, om vervolgens toen we net in bed lagen nog even te komen checken of we gehoorzaam geweest waren. De triomfantelijke uitdrukking op dat koppie toen hij binnenkwam!
Vannacht heeft hij twee muizen gevangen. De laatste smaakte niet echt, maar was erg leuk om mee te spelen..
Ik denk erover oordopjes aan te schaffen.