Soms kom ik wekenlang alleen buiten de deur om boodschappen te doen en soms ben ik twee dagen achter elkaar op avontuur. Gisteren mocht ik met een aantal collega-schrijfsters een kijkje nemen bij NBD Biblion. (een verslagje en foto’s plaatste ik op mijn schrijverswebsite) en vandaag liep ik zomaar in het centrum van Rotterdam. Ik had namelijk een dochter afgezet bij haar examen in Schiedam en er stond file op de weg naar huis, wat er waarschijnlijk voor zou zorgen dat ik ongeveer thuis was als ik weer weg moest om haar op te halen. Ook zo ongezellig. Dan breng ik liever anderhalf uur door in de stad. Daar was ik tenslotte al heel lang niet meer geweest.
Helaas was Rotterdam niet zo vroeg wakker als wij dat moesten zijn. Ik parkeerde in de nieuwe Markthal, maar daar was alles behalve de supermarkt en de toiletten nog gesloten. Nu ben ik toch niet zo heel gecharmeerd van de winkels daar, dus dat scheelt. Ik vind het allemaal best leuk en hip en modern en het gebouw is prachtig, maar het is geen echte markt.
De echte markt is voor mij rommelige kramen, roepende verkopers, onderhandelen over een paar centen (ik niet, dat durf ik niet, maar ik mag er graag naar luisteren) en koude handen en wangen als je in een waterig novemberzonnetje aan het rondkijken bent.
Ik had geen groente of andere etenswaren nodig, maar gelukkig stonden de rommelkramen nog op de plek waar ze vroeger stonden. Ik snuffelde een tijdje rond, maar kocht niets. Wat eigenlijk heel goed was, maar soms wou ik dat ik niet zo verstandig geworden was. Er lag een schattig theeblikje waar ik niets mee kan en gebloemde borden waar echtgenoot niet van zou willen eten en dof geworden oude spiegels waar je jezelf niet in kunt zien en die heb ik dus allemaal niet mee naar huis genomen. Maar het was wel leuk om ernaar te kijken.
Omdat ik het dus koud had, besloot ik daarna toch maar even de winkelstraat in te duiken (de Hoogstraat?), zodat ik af en toe ergens binnen kon opwarmen. Maar buitenlopen is daar ook geen straf. Ik ga die Art Deco (denk ik) gevels steeds meer waarderen en kijk dus meer omhoog dan naar de etalages, tot verbazing van sommige andere vroege winkelaars.
Na een bezoekje aan de Hema waar ik agenda’s en notitie boekjes bekeek, maar niets kocht, liep ik langs de Bijenkorf die pas over een half uur open ging. Ik liet de Donner die net openging (maar ik winkel niet echt ontspannen als ik de enige klant bent en steeds denk dat ze eigenlijk nog niet open zijn) links (of eigenlijk rechts) liggen en wandelde naar de V&D, waar ik mezelf nogmaals vermaakte met het bekijken van agenda’s, kalenders en notitieboekjes (ja, dat is een soort afwijking), maar ook niets kocht. Via So Low waar ik wel iets kocht, maar dat mogen mijn gezinsleden niet weten (het kleine cadeautjes verzamelen voor Sinterklaas is weer begonnen) en de Witte Boekhandel (oké, daar kocht ik dus toch een notitieboekje voor 2,50) liep ik daarna weer terug naar de parkeergarage.
En bedacht toen dat je met een uurtje slenteren langs kraampjes en winkels en bijna niets uitgeven toch een hoop plezier kunt hebben.
Wel een beetje jammer dat ik aan parkeren meer kwijt was dan aan al mijn aankopen bij elkaar, maar dat zullen we maar wijten aan mijn enorme zuinigheid…