Mijn hoofd

Mijn hoofd zit vol. Letterlijk en figuurlijk. Letterlijk ga ik maar niet uitleggen, dat begrijpt u zo ook wel. Ik heb alweer griep. Of nog steeds, dat kan ook.
Figuurlijk zit mijn hoofd vol met allerlei dingen. Eigenlijk te veel om op te noemen. Maar ik ga het toch proberen, want ik weet na al die jaren stukjes schrijven wel dat het geweldig oplucht om het allemaal eens op papier (nou ja, blog) te zetten.
Sinterklaascadeautjes. Natuurlijk. Hoe leuk die voorpret ook is, het valt niet mee om voor iedereen een leuk cadeautje te vinden. Zeker niet met zo’n griephoofd. Ik ben vanochtend de stad in geweest, maar de score is nog vrij laag. Volgende week nog een keer. En dan maar hopen dat er niet te veel van die mopperkonten rondhangen die luidkeels laten weten dat ze helemaal geen zin hebben in de feestdagen. Dan krijg ik namelijk de neiging om keihard sinterklaasliedjes te gaan zingen, en dat lukt nu even niet, want ik heb keelpijn.
Maar goed, ik heb dus nog veel meer aan mijn hoofd.
Geen bloederige moorden meer, trouwens. De thriller is af. Dat betekent niet dat u hem binnenkort kunt lezen. Om eerlijk te zijn heb ik mezelf na afloop hartelijk uitgelachen. Ik zal er nog wel een beetje (nou ja, veel) aan moeten veranderen voor ik het naar een uitgever durf te sturen. Ik ben nu maar weer teruggekeerd naar mijn normale genre en hou me bezig met een vrouw die moet kiezen uit twee heel verschillende mannen.
Verder is er een dochter die van studie wil veranderen en een dochter die nog moet kiezen wat ze na het behalen van haar Vmbo diploma gaat doen. We bezochten een banenmanifestatie, maar daar werden we niet veel wijzer van. Meer dan een stapel folders hebben we er niet aan over gehouden. Dat wordt dus weer veel open dagen bezoeken de komende tijd.
Het werk voor de krant blijft ook binnenstromen. In een gemiddelde week rij ik bijvoorbeeld heen en weer van Sinterklaasintochten naar brandweerdiplomauitreikingen en van fysiotherapeuten naar slijterijen. Ik moet dan ook flink oppassen dat ik dat in mijn hoofd niet allemaal door elkaar ga gooien, want dan krijg je een goedheiligman die een borreltje drinkt terwijl hij boven op de ladderwagen wat spieroefeningen doet. En dat klopt toch niet helemaal.
U leest het al: het is een rommeltje in mijn hoofd. Maar dat geeft niet. Anders wordt het tenslotte maar saai.