Na een heerlijke zomer, met veel barbecueën, tuinieren en een heerlijke autotocht door Groot-Brittannië (meer daarover op mijn blog), begint het langzaam weer tijd te worden om hard aan het werk te gaan. Er staat weer een verhaal over Lidy van de Poel op het programma en het wordt tijd om boek 9 klaar te maken voor mijn uitgever. Nog een paar dingetjes herschrijven, spelfouten er zoveel mogelijk uithalen en natuurlijk een titel bedenken. Dat laatste vind ik nog wel het lastigste…
Dyslexie
Maar eerst nieuws over een ouder boek. Zoals jullie waarschijnlijk wel weten, gaat Tegenstelling over een jonge vrouw die worstelt met onzekerheid, wat grotendeels veroorzaakt wordt door haar dyslexie. Toen ik hoorde dat een aantal van de boeken van mijn uitgever in het speciale lettertype dat gemakkelijker leesbaar is voor dyslectici uitgeven zouden worden, stelde ik voor om Tegenstelling, juist vanwege het onderwerp, ook in die lijst op te nemen. Dyslexie wordt nog zo vaak gezien als een probleem dat alleen lastig is voor jonge kinderen, maar dat is natuurlijk onzin. Het stopt niet na de schooltijd en hoewel de meeste volwassenen met dyslexie er wel mee om kunnen gaan, heeft het wel degelijk gevolgen voor het dagelijks leven. Juist over dat soort problemen gaat Tegenstelling. Herkenbaar en nu dus ook leesbaar voor dyslectische (jong)volwassene.
Patricia Moons (Biblion) schrijft in haar recensie over Tegenstelling: De karaktertekening is scherp, en als hoofdpersonage wekt Nina veel begrip en empathie op. De auteur snijdt een moeilijk thema aan, maar slaagt erin om duidelijk te maken dat dyslexie niet alleen voor schoolkinderen moeilijk is, maar ook het volwassen leven blijft beïnvloeden.
De dyslexie-uitgave van Tegenstelling is te bestellen bij alle reguliere boekhandels en bij de bekende online boekwinkels. (ISBN: 9789491638459 – Dyslexion Uitgeverij)
Erfgoed
Over Erfgoed kwamen nog twee zeer positieve recensies binnen.
Jose Vriens in een recensie op hebban.nl :
Saskia Schouten in een reactie op facebook:
De bekende fotografe Donna Moree wordt gevraagd voor een fotoreportage van de trouwerij van de barones Van Santhove. Ze moet ook foto’s maken van het landgoed en daar een boek van maken. Als ze aankomt, wordt ze direct geconfronteerd met de broer van de barones. Dat blijkt Floris te zijn, waarmee ze jaren geleden een relatie heeft gehad. Ze merken dat ze nog van elkaar houden maar Donna heeft moeite met zijn afkomst (ze wist niet dat hij baron was, dat had hij verzwegen) en denkt dat hij moeite heeft met haar afkomst. Om die reden wil Donna niet met hem verder. Ze doet haar werk, maakt foto’s van het huis en de omgeving en merkt dan dat er vreemde dingen gebeuren. Als ze met Floris aan het praten is, horen ze een ijselijke gil… Er is een moord gepleegd!
Dit is het eerste boek dat ik van deze auteur las en ik heb haar meteen toegevoegd aan mijn lijst van favoriete auteurs. Ze schrijft vlot, legt er een behoorlijke dosis spanning in en het taalgebruik is netjes. 4 en een halve ster.
Thuisgekomen
Nog heel even wachten en dan komt mijn nieuwste boek uit. Mijn achtste alweer. Ik heb alvast een pagina aangemaakt waar alle gegevens van dit boek geplaatst zullen worden. Het eerste hoofdstuk zal daar, net zoals bij alle andere boeken ook geplaatst worden. Maar voor mijn nieuwsbrieflezers hierbij alvast een klein fragmentje:
‘Het is echt een goede oplossing,’ zei Mona enthousiast.Stella kende haar vriendin langer dan vandaag en wist dat ze nogal gemakkelijk over eventuele consequenties van haar goede oplossingen heen stapte. Toen Mona eindelijk even stil was, zei ze: ‘Een wildvreemde man bij me laten intrekken? Volgens mij is dat vragen om problemen die ik er nou net even niet bij kan hebben.’‘Wat bedoel je? Oh! Welnee, zo is Berend niet. Berend is een schat en bovendien nog lang niet toe aan een nieuwe relatie. Hij was dol op zijn vrouw en ik denk niet dat hij al over haar dood heen is. Maar hij heeft dringend woonruimte nodig. En jij heb ruimte zat. Hij betaalt je er natuurlijk voor en dat lost dan meteen je geldproblemen op.’Dan moest hij wel enorme bedragen neertellen, wist Stella. Maar zelfs Mona, die ze toch nog steeds beschouwde als haar beste vriendin, had geen flauw idee hoe slecht ze ervoor stond.‘Ik kan officieel niet verhuren, dat weet je. Daar moet ik toestemming van Laurens voor hebben. Ik weet ook niet wat de bank ervan vindt, want daar beginnen ze zo langzamerhand door te krijgen dat ik een probleem heb.’‘Dat weet ik toch? Daarom is dit zo ideaal. Hij is gewoon een vriend in nood en hij draagt bij in de kosten. Niets officieels, geen probleem. Maar wel een oplossing voor jullie allebei. Hij zit nu met een stuk of wat kinderen in een driekamerflatje. Geen doen!’‘Hoeveel is een stuk of wat?’‘Dat weet ik niet precies. Zijn eigen kinderen, dat zijn er twee, en dan de kinderen van zijn zusje. Ook twee, denk ik, maar het zouden er ook drie kunnen zijn.’‘Dat zijn er aardig wat.’‘Je hebt de ruimte.’Dat was waar. Maar een man die ze helemaal niet kende in haar huis? En een troep lawaaierige kinderen? Zat ze daar nou echt op te wachten?‘Je kunt toch op zijn minst met hem praten?’ drong Mona aan. ‘Mag ik je adres aan hem doorgeven? Hij is echt honderd procent betrouwbaar, daar sta ik voor in. Tenslotte is hij een neef van Paul.’Stella vond dat ze dat gemakkelijk kon zeggen. Als er iets misging zat Mona veilig in Canada, terwijl zij met de brokken achterbleef.Mona vervolgde: ‘Het is echt een enorme lieverd. En hij is handig. Hij kan je helpen met het onderhoud in huis. Als je dan toch moet verkopen, brengt het misschien wat meer op. Ik weet zeker dat hij dat met liefde voor je wil doen. Nogmaals, het is gewoon een ontzettend goeie vent.’Stella voelde dat haar weerstand begon af te brokkelen. Als Mona het zei, moest het wel waar zijn. Ze kon haar vriendin veel verwijten, maar geen gebrek aan mensenkennis.‘Oké, goed dan. Geef hem mijn adres maar en zeg dat hij langs mag komen. Ik ben bijna altijd thuis, maar geef hem mijn nummer ook maar, zodat hij van tevoren kan bellen als hij dat wil.’‘Geweldig! Je bent een schat.’‘Ik heb nog geen ja gezegd, hoor.’‘Dat komt wel,’ zei Mona vol vertrouwen.
