Je zou denken dat het went, maar nee… Ook bij mijn zesde boek zat ik in angst en beven de eerste recensies af te wachten. Het blijft eng, dat mensen niet alleen je boeken lezen, maar er ook nog een mening over hebben en die openbaar maken.
De eerste recensie die binnenkwam over Tegenstelling was meteen een lastige. Geschreven door een man die volgens zijn beschrijving van lezen en literatuur houdt. Tja… Niet helemaal mijn doelgroep dus.
Maar eigenlijk is wat hij zegt heel positief. Want mijn boek is nu eenmaal een (huis)vrouwenboek (oké, over de benaming huisvrouw zijn de meningen verdeeld, maar laten we ervan uitgaan dat hij het niet denigrerend bedoeld…) en ik wil juist graag het normale leven beschrijven. Dat hij zegt “En als je daarvan houdt is Tegenstelling de moeite waard” is dus een opsteker. De complete recensie kun je nalezen op theSword.nl
De biblionrecensie is voor mij en mijn collega’s de belangrijkste. Niet alleen wordt daardoor de aanschaf van de bibliotheken bepaald, maar deze recensie wordt ook gelinkt op de website van bibliotheken en geplaatst op online winkels als bol.com. Het heeft dus nogal wat impact. Maar ik had niet in zo spanning hoeven zitten, de recensie was zeer positief.
Nina Veldman werkt als au pair bij een familie van bekende Nederlanders. Sofie, model en actrice, heeft net een tweeling gekregen. Haar jongere zus Renske is modeontwerpster; ze heeft een dochtertje van vier en woont in hetzelfde huis. Nina is een wat gesloten jonge vrouw, maar is heel goed in de zorg voor de kinderen. Ze heeft een heel negatief zelfbeeld: ze voelt zich dom. Dat is haar een hele jeugd lang door haar ouders aangepraat, omdat ze dyslexie heeft. De ingewikkelde familiesituatie en de roem van Sofie zorgen voor een boel verwikkelingen… De plot is eenvoudig en voorspelbaar, maar is wel meeslepend verteld. De karaktertekening is scherp, en als hoofdpersonage wekt Nina veel begrip en empathie op. De auteur snijdt een moeilijk thema aan, maar slaagt erin om duidelijk te maken dat dyslexie niet alleen voor schoolkinderen moeilijk is, maar ook het volwassen leven blijft beïnvloeden. Het vlotte verhaal zal vooral romantische vrouwen aanspreken. – Patricia Moons
Vooral het stukje over het thema maakt me blij. Want dat puntje was de recensent van theSword helaas ontgaan. Er zit wel degelijk een diepere laag in Tegenstelling (meer over de achtergronden kun je hier lezen) en het is fijn dat dat bij Biblion wel doorgekomen is. Gedeeltelijk tenminste,de hoogbegaafdheid van Diederik kwam duidelijk wat minder uit de verf, maar dat komt natuurlijk ook doordat het verhaal vanuit Nina geschreven is. Wie weet schrijf ik nog eens een boek met een hoogbegaafde hoofdpersoon…
Na deze twee recensies kan ik me overigens alweer druk maken over de reacties op mijn volgende boek. Want dat gaat een stuk minder over het normale leven en er zit ook niet echt een maatschappelijk thema in (tenminste, niet zo overduidelijk als in Tegenstelling).
“Erfgoed” is een boek in dezelfde reeks als Familiegeheimen, een liefdesroman met wat meer (Agatha Christie-achtige) spanning erin.
En omdat de nieuwe fondslijst nu op de website van mijn uitgever te downloaden is, mag ik jullie ook de prachtige cover (ontworpen door Eric de Bruin van Varwig Design) laten zien en alvast een kleine samenvatting van het verhaal geven.
Donna Moree is een bekende fotografe. Ze wordt uitgenodigd een fotoboek te maken over Landgoed Santhove en daarna de bruiloft van de barones vast te leggen. Tot haar grote schrik blijkt de broer van de bruid, baron Floris van Santhove, de man te zijn die ze negen jaar eerder in Rome achtergelaten heeft. Donna ontdekt al snel dat ze nog steeds van hem houdt, maar ze heeft veel moeite met zijn achtergrond. Terwijl ze door het huis en over het landgoed zwerft om foto’s te maken, merkt ze dat er vreemde dingen spelen op het landgoed. Voor ze erachter kan komen wat er precies aan de hand is, wordt de butler vermoord.
Erfgoed staat gepland voor najaar (oktober/november) 2013