Saai

Vandaag schrijf ik geen stukje. Dat is triest, want ik heb het nu toch al heel wat weken volgehouden. Maar vandaag gaat het echt niet lukken.
Ik zit met een hoofd vol cijfers. Moest de boekhouding van echtgenoot over 2006 nog doen. Ik had daar een prachtig gratis boekhoudprogramma voor, dat heel mooie facturen maakte. Maar helaas maakte dat programma verder niet veel. Behalve dan balansen met fouten.
Men hoeft geen boekhoudkundig expert te zijn om te zien dat er iets niet klopt als een balans niet debet en credit hetzelfde bedrag onder de streep heeft staan. Zo’n ding heet tenslotte niet voor niets een balans. Heel fout programma. Of ik heb iets fout gedaan bij het opzetten van de administratie, dat kan ook. Maar we waren niet tevreden.
Dus hebben we zaterdag allerlei andere boekhoudprogramma’s bekeken. Maar sommige zijn heel vreselijk duur en andere leken ons niet beter dan wat we al hadden. Uiteindelijk zijn we back-to-basics gegaan. Een heel simpel programmaatje waarin je alle journaalboekingen met de hand moet maken. Maar dan klopt het wel. Als je alles goed inboekt natuurlijk. Want dat is een nadeel, je kunt eenmaal gemaakte boekingen niet wijzigen. Die moet je corrigeren met een nieuwe boeking, maar dan wordt het wel een rommeltje. Je kunt ook de boel wissen en helemaal van het begin af aan beginnen.
Met inboeken, zien dat het fout was, verbeteren, nog fouter, overnieuw beginnen, weer inboeken en dan toch nog een fout zien, weer overnieuw beginnen en weer inboeken ben ik de halve zondag bezig geweest. En met het invullen van de belastingformulieren de andere helft. Want dat valt ook niet mee. Er zitten namelijk allerlei controles in de winstaangifte. Heel handig. Maar het kan dus net een miezerig eurootje schelen en dan loopt alles mis. Ook kregen wij maar geen startersaftrek, maar dat kwam omdat wij een bepaalde vraag verkeerd lazen. Toen we daar een grammaticaal correct antwoord op gaven, kregen we de aftrek ineens wel.
En natuurlijk vond ik, toen ik dacht klaar te zijn, bij het opruimen nog twee facturen en een afrekening van de notaris waar ook nog een paar euro aftrek in zat. Kon ik weer beginnen. Ik wilde de boel snel afwerken en maakte een heel domme fout. Toen kon ik weer overnieuw beginnen. Maar dat mocht niet meer van echtgenoot, die vond dat ik er maar mee moest stoppen voor die dag.
Dus moest ik vanochtend verder. Een uurtje, dacht ik. Zo klaar.
Het is nu half drie geweest, ik heb even boodschappen gedaan tussen door en verder ben ik onafgebroken met die cijfertjes aan het goochelen geweest. Wel heb ik meteen wat ik had van 2007 ingeboekt en opgeruimd. En net gedaan of het niet erg is dat er nu al weer twee correctie boekingen in zitten, want ik kon werkelijk geen zin krijgen om daarmee ook weer overnieuw te beginnen!
In ieder geval snapt u nu waarom ik vandaag geen stukje schrijf. Zeg nu zelf, hoe kan een mens vijfhonderd woorden schrijven over boekhouden en cijfertjes? Dat gaat niet. Dat wordt een heel saai verhaal. En meer zit er vandaag werkelijk niet in mijn hoofd van mij.