't Is weer voorbij, die mooie zomer

Het leven is deze week weer in volle gang. Het lijkt wel of ons gezin wakker wordt uit een lange zomerslaap. Er is weer chaos, drukte en gedoe.
Het kost wat moeite om ‘s ochtends op tijd op gang te komen, dat wel. De roostermakers zijn mij gunstig gezind geweest. Alledrie de dochters moeten de hele week op het eerste uur beginnen. Heerlijke regelmaat. Pas na de kerst, als één van de dochters geen Frans en Duits meer heeft, verandert dat. Maar dat zien we wel weer. En er kan natuurlijk van alles uitvallen. Zo zou jongste op haar eerste schooldag meteen tot het achtste uur, tot vijf over vier, les hebben. Maar ze was om twee uur al thuis omdat er drie uur uitvielen. Ach ja, dat hoort er ook bij.
Voor de oudsten begint het nu serieus te worden. Zware vakkenpakketten, lange dagen en belachelijke stapels boeken.
Eén heeft er het natuur- en techniekprofiel. Ze had dinsdag twee tassen nodig, haar boeken pasten met geen mogelijkheid in haar toch behoorlijk ruime rugzak. En er was maar één boek dat ze bij nader inzien toch niet nodig had.
De ander heeft op één vak na een dubbel maatschappijprofiel. Alleen economie was niet in te passen, verder heeft ze alle vakken inclusief spaans. Veel overlappende uren, veel zelfstudie. Ze kreeg het er ineens benauwd van en schoot behoorlijk in de stress. Dat werd nog erger door vage afspraken over verrassingsfeestjes voor een vriendinnetje. Ze wil er wel bij zijn, maar haalt het niet op de afgesproken tijd. Wanhopig vroeg ze zich af of dat vriendinnetje, dat ook een behoorlijk zwaar vakkenpakket heeft, maar op een andere school zit, dan wel vrij was op die tijd.
“En weet ze eigenlijk wel dat we een verrassingsfeestje voor haar gaan geven?”
Gelukkig moest ze er zelf ook hard om lachen.
Jongste lijkt haar eigen gang te gaan. Ze is wel een stuk volwassener geworden de afgelopen tijd. Heeft zelf besloten dat ze maar weer wat eerder naar bed moet dan in de vakantie en heeft wel weer zin in school. Maar gisteren na haar vertrek lag haar etui nog haar bureau en ze was ook haar biologieboek vergeten. Die gaat dus gewoon verder waar ze gebleven is.
Echtgenoot heeft ook geen vakantie meer. Maandag was hij om twee uur thuis. ‘s Nachts. En dinsdag moest hij om half tien op een afspraak zijn. Toch blijft hij er vrij rustig onder, dat heeft hij wel geleerd de afgelopen tijd. Dinsdag wat eerder naar huis, vandaag wat later weg, dat compenseert wel weer.
Zo rommelt ons gezin weer vrolijk verder. En ik rommel maar mee. Ging nog even door mijn rug, maar dat viel gelukkig mee. Heb weer volop plannen voor naaiwerk, ben iedere avond aan het haken of breien en probeer tussendoor ook nog wat te klussen in huis. Als die rug helemaal over is dan.
Het is duidelijk: de zomer is voorbij, de vakantie is om. Maar dat is eigenlijk toch ook wel weer leuk.