Uitvinden

Ze vinden nou wel van alles uit, bussen op waterstof en telefoons die foto’s maken, maar de echt handige dingen, daar zit ik nog steeds op te wachten.
Best leuk bijvoorbeeld, die GSM’s, maar het blijven telefoons. En telefoons zijn tirannen. Of je nou in bad zit of midden in een spannende film. Het ding schreeuwt en houdt pas op als je hem opneemt.
Geef mij nou eens een telefoon die zelf snapt voor wie je er bent en voor wie niet. Dat lijkt me nou ideaal.
Ja, ik weet het… nummerherkenning. Maar dan ben je al uit bad of uit die film. Antwoordapparaat… de mensen voor wie ik er altijd ben, spreken niets in, dus rennen en nog net op tijd ik-ben-er-wel in de hoorn gillen gaat niet.
Nee, ik wil een telefoon die rustig meldt (met de stem van Sean Connery ofzo) dat mijn moeder aan de telefoon is, zodat ik daarvoor aan de lijn kan komen. Een telefoon die callcenters en enqueteurs gewoon niet eens laat rinkelen, en onbekenden eerst screent voor hij met dat schotse accent vraag of het gelegen komt dat ik zelf even beoordeel of ik op wil nemen.
Daar zijn ze nooit thuis, zullen ze zeggen, maar ik heb gewoon een Sean die dat even voor me regelt.
En ovens, ook zo iets. Steeds slimmer worden ze. Je kunt ze op van alles instellen en dan piepen ze als ze klaar zijn. Heel leuk, maar ik wil er een die snapt dat ik onderweg ben. Ik roep altijd al: jaja, ik kom er aan! Maar dat helpt niet. Hij piept en hij blijft piepen tot ik er ben. Als ik aan de telefoon ben met iemand die ik wel wil spreken, als ik bij de buitendeur ben of als ik net iets heel belangrijks aan mijn gezin vertel (dat gebeurt zelden, maar toch).
Ik zou nou zo graag willen dat zo’n oven stopt met piepen als ik roep dat ik eraan kom, dan even wacht en als ik hem vergeet (dat zou zomaar kunnen als hij niet meer piept natuurlijk) vriendelijk zijn signaal herhaalt. Kijk, dat lijkt me nou handig. En als ze dat uitgevonden hebben, mogen ze meteen de fluitketel ermee uitrusten. Die luistert ook al niet en gaat ook nog heel onbeleefd steeds harder gillen. Da’s vooral ‘s ochtends vervelend als ik boven de rest van het gezin uit bed aan het praten ben.
Nog iets dat met koken te maken heeft: ik zou het zo fijn vinden als mijn gasfornuis zelf snapte dat mijn pannen niet mogen overkoken. Dat zou toch niet zo moeilijk moeten zijn? Gewoon dat gas automatisch omlaag als de boel bijna overkookt. En een scheutje water erbij als de boel droogkookt. Want als ik het ruikt ben ik altijd net te laat…
Verder zoek ik nog steeds naar panty’s die niet ladderen en pantykousjes die niet knellen bovenaan, maar ook niet afzakken. Daar is toch wel een oplosssing voor?  (plakband?)
Trouwens, over panty’s gesproken: panty’s in mijn maat, dat zou ook een uitvinding zijn. Want als mijn beenlengte erin past, zitten ze te strak op mijn bovenbenen en als mijn dijen er gemakkelijk inschuiven, komt het kruis maar tot mijn knieen.
En dan wil ik ook nog graag garen dat vanzelf door het oog van een naald kruipt, wasmachines die de boel zonder mijn tussenkomst droog en kreukloos afleveren (opruimen doe ik dan wel, ik ben verder niet gemakzuchtig, hoor), klimop die alleen maar groeit als dat nodig is en nooit naar de buren toe woekert, haarlak die spontaan krullen veroorzaakt en haarverf die meteen verdwijnt als je de kleur niet mooi (meer) vindt, maar niet verbleekt. Ballen die spontaan terugstuiteren als ze op daken en in dakgoten terechtkomen en schoenen waaraan hondepoep niet blijft plakken. En…
Anyway… uitvinders die werkeloos zijn, worden van harte uitgenodigd eens met mij van gedachten te wisselen. De ideeen heb ik, voor de oplossingen heb ik hulp nodig.