Verdwenen

Vandaag speelde hier het raadsel van de verdwenen broeken. Dochter kwam vragen of ik haar werkkleding al gewassen had. Dat viel verkeerd, want ja, ik ben wekenlang erg achter geweest met wassen, maar nee, nu niet, want ik hang de hele week al de goede huisvrouw uit. De wasmand is dus leeg. Zolang het duurt (meestal tien minuten).
Die broeken had ik maandag al gewassen, dat wist ik zeker. En opgevouwen en naar de slaapkamer van de dochter gebracht ook. Opruimen in de juiste kasten mogen ze zelf doen, maar ik leg het altijd wel in de desbetreffende kamer, want anders blijft het uren (of langer) op tafel liggen).  Maar waar we ook keken, geen broeken.
De zoektocht breidde zich uit naar de kamers van de andere dochters, maar zonder succes. Bij jongste viel de helft uit de kast toen ik de deur opendeed. Dat was wel jammer, want die had ze zondag nog opgeruimd. Dat dacht ik tenminste. Maar er vielen geen zwarte broeken uit en er lagen ook geen zwarte broeken in die kast.
Alle kasten en kisten doorzocht. Niets te vinden. Dochter inmiddels lichtelijk in paniek, want die moest een half uur later weg. En ze moest verplicht in een zwarte broek verschijnen, waarvan er eentje nat aan de lijn hing en twee dus spoorloos verdwenen waren.
Ik vind dat wel lastig trouwens, die verplichte zwarte broeken, want we hebben een kat die niet voor niets de bijnaam “haarbal” draagt. Hij verliest echt ontzettend veel haar. En hij heeft een voorkeur voor de kamers van de dochters als slaapplaats. Want daar slingeren altijd wel stapels papier of stapels kleding rond waar je heerlijk op kunt liggen.
Ik waarschuw ze voortdurend dat ze alles meteen moeten opruimen, maar dat lijkt niet echt te helpen.
En toen ging er een lampje branden. Maandagavond, dochter weg, kat voor de nacht binnengehaald, eerst de laatste was nog even van het rek gehaald en … Bingo! Boven op haar boekenkast, onbereikbaar (dat hoop ik in ieder geval) voor de kat, had ik maandagavond dat laatste stapeltje neergelegd. En daar lag het dus nog steeds…
Tja, ik was het vergeten te zeggen en dochter had het niet gezien. Dan krijg je zoiets, ook al ben je heel druk bezig om die altijd groeiende stapels was onder controle te krijgen.
Maar er zitten in ieder geval geen kattenharen op!